Disease risk mitigation: The equivalence of two selective mixing strategies on aggregate contact patterns and resulting epidemic spread

انتخاب شخصی که بر انتقال بیماری های عفونی موثر است شامل تعداد مخاطبین فردی است و ویژگی های خطر این مخاطبین. ما در نظر می گیریم که آیا این گزینه های مختلف دارای پیامدهای متمایزی برای دوره اپیدمی هستند. ما همچنین در نظر داریم که آیا انتخاب روش کاهش تماس (چقدر مخلوط) و کاهش استحکامات (که با آنها ترکیب می شود) است، با هم اثرات اپیدمیولوژیکی متفاوت نسبت به انتخاب هر یک از جداول دارند. ما از مجموعه ای از معادلات دیفرانسیل مجزا از گسترش بیماری استفاده می کنیم، همراه با یک مدل مخلوط انتخابی. ما نتایج عواقب مختلف کاهش یا کاهش میل جنسی را به عنوان پاسخ به خطر بیماری بررسی می کنیم. ما این کار را با مقایسه میزان بروز و پویایی بیماری در حجم تماس مختلف، نوع تماس و هر دو در چند مدل بیماری مختلف ترکیب می کنیم. به طور خاص، ما یک تغییر متغیرها را ایجاد می کنیم که اجازه می دهد تا از تغییرات مخاطب تا کاهش تداخل، و برعکس. در غیاب عفونت بدون علامت، هیچ تاثیری در اثرات اپیدمیولوژیک دو نوع کاهش خطر بیماری وجود ندارد. علاوه بر این، از آنجایی که مدل هایی که شامل هر دو استراتژی کاهش است، کم تعریف می شوند، اما هر دو در نتیجه نتایجی به دست نمی دهند که با انتخاب به صورت جداگانه نمی تواند نتیجه گیری شود. کدام استراتژی در واقع انتخاب شده است و بستگی به پیامدهای اپیدمیولوژیک آن ندارد، اما هزینه نسبی کاهش حجم تماس با تغییر نوع تماس است. اگر چه تفاوت های اساسی اپیدمیولوژیک بین دو نوع کاهش است، هزینه های اجتماعی راهبرد های جایگزین می تواند بسیار متفاوت باشد. بنابراین از یک دیدگاه اجتماعی، آیا یک استراتژی باید بر دیگری ارتقا یابد، بستگی به عوامل اقتصادی اپیدمیولوژیک دارد.