The environment and environmental justice: Linking the biophysical and the social using watershed boundaries

آلودگی منابع نقطه ای از فعالیت های صنعتی یک مشکل زیست محیطی محسوب می شود که به طور غیرمستقیم بر مردم تاثیر می گذارد. علاوه بر تأثیرات متفاوتی بر روی مردم، محیط زیست نیز نابرابر است. عدالت زیست محیطی یک محرک تحصیلی است که این مسئله را مطالعه می کند اما تقریبا به طور انحصاری از طرف جامعه است. سوال ما در تلاش برای پاسخ دادن این است که چگونه استفاده از مرزهای حوضه به جای مرزهای سیاسی سنتی بر تجزیه و تحلیل عدالت زیست محیطی تاثیر می گذارد. آیا الگوهای مشابهی از نابرابری نژادی و طبقاتی در زمانی که مرزهای بیوفیزیکی مورد استفاده قرار می گیرند، درست می شوند؟ علاوه بر این، این تجزیه و تحلیل دقیقا در یک حوضه آبریز به خوبی درک می کند که کدام منبع آلودگی منبع مربوط به توزیع نژادی و کلاس است. فرضیه این است که حوضه های جمعیت اقلیتی بالاتر و فقر بالاتر، به شکل آبهای تحت تاثیر قرار خواهد گرفت و این محدوده های تحت تاثیر قرار خواهد گرفت که با افزایش تولید آلودگی مواجه خواهند شد. ما دریافتیم که الگوهای عدالت محیطی سنتی با ثبات برای نابرابری نژادی درست است. نتایج نشان می دهد که تجزیه و تحلیل شرایط بیوفیزیکی و توزیع جمعیت به صورت یک روش ارزشمند برای ارزیابی اثرات زیست محیطی با توجه به نیروهای اجتماعی و بیولوژیکی است.