Optimal forest management with sequential disturbances

کار قبلی در مدیریت جنگل ها ناشی از عدم اطمینان بر پایه این فرض است که صاحب زمین در طول هر چرخش جنگی تنها یک رویداد آسیب پذیر را در معرض خطر قرار می دهد، که نتیجه اصلی آن این است که صاحبان زمین ها کوتاه ترین دوران چرخش را انتخاب می کنند. این مدل ها به صورت یک فرضیه مطرح می شود که اگر اختلال در یک چرخش معینی بوجود آید، زمینلرزه می تواند از طریق برداشت و پرورش گیاهان امکان ایجاد چرخش جدید را از بین ببرد. با این حال، یک احتمال واقعی وجود دارد که اختلالات متعدد ممکن است در یک چرخش اتفاق بیفتد، با صاحب مزرعه نگه داشتن ایستاده آسیب دیده به طوری که انتظار می رود از طریق اولین یا حتی اختلال پس از برداشت و شروع به چرخش جدید. ما یک رویکرد جدید برای مدل های چرخش و انتخاب هایی که اجازه می دهد بیش از یک رویداد و انعطاف پذیری در زمان برداشت، که در آن بازیابی درخت و آسیب می تواند ادامه چرخش، به جای شروع از استراتژی به حداکثر رساندن اجاره، را توسعه دهد. به این ترتیب، به طور گسترده ای از متون بسیار متداول ادبیات بر مبنای مشارکت مؤلفان پل ساموئلسون و ویلیام رید تعمیم می دهیم. نتایج نشان می دهد که عدم توجه به این ویژگی های جدید منجر به تصمیم گیری برداشت های غیرمتمرکز و ارزش اجاره زمین می شود. پارامترهای مهم نشان می دهد که میزان آشفتگی های آینده و نسبت بقا و نرخ رشد پس از هر اختلال، می باشد.