Forestland and rural household livelihoods in the North Central Provinces, Vietnam

این مقاله بررسی اثرات جنگلداری بر درآمد خانوار، فقر و نابرابری در میان خانوارها در مناطق فقیرنشین روستاهای ویتنام و استانهای مرکزی شمالی است. 3200 خانواده مصاحبه شده به صورت تصادفی براساس دسترسی آنها به منابع جنگلی انتخاب شدند. این افراد بسیار فقیر هستند و 54٪ آنها زیر خط فقر زندگی می کنند. درآمد جنگل حدود 17 درصد از کل درآمد آنها را تشکیل می دهد؛ تنها درآمد دستمزد (37٪) بالاتر است. چنین درآمدی عمدتا از جنگل های غیر جنگلی (77٪) و محصولات چوب (18٪) تشکیل شده است. با این حال، شکاف زیادی در درآمد جنگل بین فقرا و غیر فقیر وجود دارد. مقدار درآمد حاصل از جنگل های غیر خانواده فقیر تقریبا شش برابر بیشتر از درآمد خانوار فقیر بود. تجزیه و تحلیل میکرو اقتصاد سنجی ما نشان می دهد که دسترسی به جنگل های بیشتر باعث افزایش درآمد سرانه خانوار خواهد شد و میزان بروز و شدت فقر را کاهش می دهد، حتی پس از کنترل تمام متغیرهای دیگر در مدل. علاوه بر این، ما دریافتیم که درآمد جنگل دومین عامل بزرگ نابرابری درآمد بود و تأثیر مهمی بر روی آن در میان خانوارهای محلی داشت. یک معیار سیاسی این است که افزایش دسترسی فقرا به منابع جنگل و بهبود کارایی آنها در مدیریت جنگل می تواند تأثیر قابل توجهی بر درآمد، فقر و نابرابری در منطقه مطالعه داشته باشد.