Land use: The perception of risk by the citizens and local administrators in the North of Italy

خاک یک منبع غیر قابل تجدید و یک سیستم بسیار پویا است که خدمات حیاتی را برای فعالیت های انسانی فراهم می کند، به عنوان مثال، تضمین استقلال مواد غذایی کشور و بقای اکوسیستم ها. با این وجود، در سال های اخیر استفاده از زمین، یک پدیده منفی و چند بعدی است که هنوز تعریف یکنواخت ندارد، به یک مسئله حیاتی تبدیل شده است. بیشترین مشخصه های این موضوع نشان دهنده گسترش نواحی شهری (انحلال شهری) و عدم نفوذپذیری زمین های کشاورزی و مناطق طبیعی است که اغلب در مناطق دوردست ارزشمند که بیشتر بارور و تولید می شوند، نشان داده می شود. دانش و تجزیه و تحلیل داده های فنی و عینی برای درک تکامل استفاده از زمین ضروری است اما، از سوی دیگر، تحقیق در مورد درک این پدیده در شهروندان و مدیران محلی بسیار مهم است. در این راستا، ابعاد استفاده از زمین را ارزیابی کردیم در یک منطقه مشخص در شمال ایتالیا و درک این مشکل در شهروندان و مدیران محلی یک منطقه جغرافیایی ارزیابی شده است. نتایج مطالعه نشان داد افزایش آگاهی در جمعیت یک ابزار بسیار مفید برای تحریک اقدامات پایدار جهت توسعه انسانی است. یک پارادایم فرهنگی جدید می تواند به تشویق بازتاب در زمینه پایداری محلی و سیاست های جدیدی که دورتر از دستورات اداری فردی است، کمک کند و مسئولیت اجتماعی مسئولان محلی را نسبت به نسل های آینده افزایش دهد.