Municipal management of residential collectively owned open space: Exploring the case of Israel

فضاهای آزاد به طور جمعی یک ویژگی جامع از چشم انداز مسکونی شهری هستند. در حالی که توجه دانشمندان به تمرکز بر مدیریت فضاهای مشترک در ساختمان ها متمرکز است، مدیریت فضاهای آزاد جمعی متعلق به آن، که درصد زیادی از بخش های مسکونی بیرونی را به عنوان باغ یا حیاط خلق می کند، محدود شده است. ماهیت دوگانه این محیط شهری که به عنوان مکان های عمومی و خصوصی محسوب می شود، ممکن است منجر به خلاف مسئولیت شود، زیرا ساکنین احساس می کنند که این مناطق به طور کامل خصوصی نیستند و شهرداری ها معتقدند که آنها کاملا عمومی نیستند. اگر چه این فضاها به عنوان رایج هستند، اغلب بسیار قابل مشاهده است و بر بسیاری از ساکنان تاثیر می گذارد؛ در مورد اسرائیل، استراتژی های مدیریتی که در حال حاضر در عمل هستند، در ایجاد مکان های مفید، ایمن و زیبایی ناکافی هستند. به منظور شناسایی عوامل اصلی نادیده گرفتن این فضاها، کار ما بر مطالعه سه شهر بزرگ در اسرائیل است و تعدادی از روش های مختلف، از جمله مصاحبه ها، تجزیه و تحلیل سند و بازدایان در محل را اعمال می کند. علاوه بر این، ما پاسخ دولت های محلی را به مدیریت این فضاها بررسی می کنیم که شامل راه های مختلف مداخله شامل مدیریت مبتنی بر جامعه، تمرکز بر جامعه و تمرکز بر برنامه ریزی است. تجزیه و تحلیل نشان می دهد که مورد فضای باز جمعی متعلق به یک داستان احتیاطی در مورد اثرات بالقوه گسترده ای از برنامه ریزی ناکافی فکر است، و روشن راه حل های ممکن است.