Visual search strategies of pedestrians with and without visual and cognitive impairments in a shared zone: A proof of concept study

به اشتراک گذاری مناطق در استفاده و طراحی شهری شهری به عنوان وسیله ای برای ترکیب نیازهای چندین نوع حمل و نقل، در حالی که در عین حال ارتقاء تعامل اجتماعی بین کاربران را افزایش داده است، به طور چشمگیری افزایش یافته است. تعاملات درون ناحیه های مشترک براساس مجموعه ای از پروتکل های اجتماعی غیر رسمی است که از طریق تماس چشم و نشانه های اجتماعی ارتباط برقرار می شود. این اثبات مفهوم مطالعه از تکنولوژی ردیابی چشم برای بررسی استراتژی های جستجوی بصری افراد با و بدون نقص های بصری و شناختی استفاده می کند زیرا آنها از یک ناحیه مشترک به طور استراتژیک انتخاب شده اند. در مجموع 3960 فیکسچرها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و تسلیم در منطقه مشترک و عبور عابر پیاده توزیع شد. افرادی که دارای اختلال بودند احتمال بیشتری داشتند که در مناطق و اشیاء خاص ترافیک در مقایسه با آنهایی که بدون آن بودند، تأثیر می گذاشتند و پیشنهاد می کردند که ورودی های بیشتری نیاز به تعیین زمان و مکان ایمن برای انجام وظایف داشته باشند. با این حال، طول مدت تثبیت برای هر جسم به طور قابل توجهی متفاوت نبود، چه این مربوط به ترافیک بود یا نه، نشان دهنده نیاز جهانی برای افزایش زمان پردازش محیط اطراف است. مناطق مشترک ادعا می شود که افزایش آگاهی و ایمنی درایورها و کاهش تراکم را افزایش می دهد، اما پیامدهای مشارکت و ایمنی برای افرادی که دارای اختلالات بصری و شناختی هستند هنوز به طور گسترده مورد بررسی قرار نگرفته است.