Facing the broader dimensions of biological invasions

گونه های تهاجمی یک فرصت عالی برای فکر کردن به خواسته های طبیعت طبیعت است، به خصوص در مواجهه با تغییرات جهانی. طبیعت و دیدگاه های انسانی طبیعت به سرعت در حال تکامل هستند؛ رویکرد ما به تهاجم بیولوژیک از طریق موسسات امنیتی و سیاست های مدیریت زمین باید در کنار این تغییرات تکامل یابد. ما سه بعد را بررسی می کنیم که به اندازه کافی مورد خطاب قرار نمی گیرند. اولا، تهاجم بیولوژیکی از لحاظ فرهنگی شکل گرفته و تفسیر شده است. انسانها نقش مهمی در جنبش و پرورش زندگی بیگانه ایفا می کنند و زیبایی، ادراک و احساسات عمیقا در مدیریت گونه های مهاجم دخیل هستند. آنچه که مردم با گونه های مهاجم ترس و یا پشیمان می کنند، اثرات آنها بر طبیعت نیست، بلکه تأثیرات آنها بر ماهیت خاص مورد نظر و سیاست گذاری باید این را انعکاس دهد. دوم، تجاوزات بیولوژیکی به اثرات منفی محدود نمی شود. تهاجم ها در مناظر ایجاب می کنند که در آن بسیاری از شرایط طبیعی تغییر یافته است، بنابراین ابزار سیاست باید این را بپذیرد که گونه های مهاجم، بخشی از عملکرد، ساختار و ترکیبات اکوسیستم های تبدیل شده اند. در برخی موارد، گونه های بومی از تغییرات در دسترس بودن منابع ناشی از تجاوزات و یا حمایت هایی که توسط گیاه تهاجمی ایجاد می شود بهره مند می شوند. در نهایت، گونه های مهاجم می توانند به اکوسیستم ها و افراد برای سازگاری با تغییرات جهانی با حفظ فرایندهای اکوسیستمی مانند بهره وری، ذخایر کربن و دوچرخه سواری مواد غذایی در زمینه تغییرات اقلیمی و یا تغییرات پوشش زمین کمک کنند. در حالیکه در بین اکولوژیست ها شناختی وجود دارد که این رمان، اکوسیستم های تهاجمی ارزش دارند و در حالی که استفاده از روش های بیولوژیکی روی زمین ضرورت دارد به شرایط محلی و برنامه های دیگر، زیست شناسی تهاجم می تواند با تصمیم گیری بهتر سه پیچیدگی ذاتی در سه بعد برجسته بالا.