Determinants of cropland abandonment at the parcel, household and village levels in mountain areas of China: A multi-level analysis

رها کردن کاشت در کنار توسعه اقتصادی در سراسر جهان مشاهده شده است. چین در سال های اخیر مقدار زیادی از زمین را تجربه کرده است. با این حال، دلایل آن کاملا مشخص نیست. هرچند تصمیمات مربوط به رها کردن توسط خانوارهای فردی صورت می گیرد، شرایط اساسی روند کار در سطوح مختلف را نشان می دهد. بنابراین، ما با هدف آشکار سازی تأثیرات بر سرکوب زمین در بخش، سطح خانوار و روستا بودیم. ما مدل آماری چند سطحی را با استفاده از داده های تحقیقاتی مزرعه و نقشه های جغرافیایی شهرستان ولونگ توسعه دادیم. مدل ما نشان داد که واریانس وقوع رها کردن زمین، 7٪ و 13٪ را می توان در سطح خانوار و روستا توضیح داد، در حالی که می توان 80٪ بقیه را در ویژگی های زمین خود توضیح داد. ما متوجه شدیم که رها کردن زمین بیشتر در زمینه هایی که در دامنه های شیب دار هستند، دارای خاکی با کیفیت پایین هستند یا از محل اقامت کارگران دور هستند. خانوارهایی که کار کشاورزی کمتری در واحد مسکونی داشتند، احتمال زیادی را برای رها کردن سرزمین نشان دادند. همچنین اثرات غیرخطی سن کار را در رها شدن زمین کشف کردیم و خانوارهایی که دارای کارگران متوسطه بودند که دارای احتمال کمتری از زمین بودند. بسته ها در روستاهای با ارتفاع بالا، دور از مرکز اداری شهرستان و یا با شیوع کم از زمین اجاره شده، تمایل به رها کردن. ما همچنین به طور شگفت آور متوجه شدیم که نسبت خانوار مردان در میان کارگران کشاورزی آن به طور قابل ملاحظه ای بر وقوع ریزش زمین در سطح بسته تاثیر نگذاشته است، احتمالا به دلیل کارگران کشاورزی مردانه که به شدت قدیمی هستند (میانگین سن بیش از 56 سال). برای کاهش رها کردن زمین، پیشنهاد می کنیم مالکیت زمین و انتقال امنیت را برای تضمین دسترسی پایدار به بازار اجاره زمین و بهبود زیرساخت های مناطق دور افتاده پیشنهاد کنیم.