کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6548550 160104 2014 10 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Modeling the effects of tourism and land regulation on land-use change in tourist regions: A case study of the Lijiang River Basin in Guilin, China
ترجمه فارسی عنوان
مدل سازی اثرات گردشگری و مقررات زمین برای تغییر کاربری زمین در مناطق گردشگری: مطالعه موردی حوضه رودخانه لیجینگ در گیلین، چین
کلمات کلیدی
گردشگری، تغییرات استفاده از زمین، مدل پویا سیستم اتوماتای ​​سلولی، تجزیه و تحلیل سناریو، حوضه رودخانه لیجینگ،
ترجمه چکیده
به طور گسترده، توسعه گردشگری در برخی مناطق باعث افزایش اقتصادی می شود. با این حال، با توجه به اشکال پیچیده و پویا خود از استفاده از زمین، توسعه گردشگری همچنین باعث تغییرات در خواسته ها و الگوهای الگو برداری در مناطق گردشگری می شود که به طور مستقیم و غیر مستقیم با محیط های محلی مواجه می شوند. توسعه مناطق گردشگری باید به یک سری از تعاملات برای دستیابی به اهداف پایداری دست یابد. این مقاله به بررسی تأثیرات گردشگری بر تغییرات استفاده از زمین و چگونگی سیاست گذاری مقررات زمین در توسعه گردشگری با استفاده از زمین است. ما یک سیستم هیبریدی اتوماتیک پویا سلولی سیستم با استفاده از حوضه رودخانه لیجیانگ را به عنوان مثال برای ترجمه دینامیک زمین تحت تاثیر گردشگری به توزیع های فضایی استخدام کردیم و احتمال تغییرات احتمالی آنها در سناریوهای مختلف توسعه را طرح کردیم. ما سه نتیجه عمده را تعیین کردیم. (1) توسعه گردشگری باعث افزایش تقاضا برای زمین های ساختمانی می شود. با مقررات موثر فضایی، توسعه زمین های ساختمانی لزوما نشان دهنده از دست رفتن زمین های زیست محیطی نیست؛ در عوض، فشارهای زمینی به این ترتیب به زمین های کشاورزی تبدیل می شود. در این شرایط، سیاست های تنظیم زمین کمک می کند که تقاضای زمین را تقسیم کرده و الگوهای استفاده از زمین را بهینه سازی کنید. (2) توسعه گردشگری باعث دخالت مستمر فضایی با مناظر می شود. سیاست های تنظیم زمین، تأثیر مثبت و فعال نادیده گرفتن این تداخل را دارند، نه مقابله با آن. (3) پیاده سازی دقیق سیاست های تنظیم زمین، لزوما به بهبود الگوهای استفاده از زمین نمی انجامد. سیاست های انعطاف پذیر، الگوی متعادل تری را در زمینه استفاده بهینه از یک ترکیب سیاست های سخت افزاری فردی به دست می دهند با این حال، سابق نمی تواند آسیب پذیری بالایی را به عنوان دومی کاهش دهد. از این رو، مأموریت سیاست، با توجه به تقسیم تقاضاهای زمین، منعطف می شود و براساس الگوها و اهداف منطقه ای استفاده منطقهای متفاوت است.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک جنگلداری
پیش نمایش مقاله
مدل سازی اثرات گردشگری و مقررات زمین برای تغییر کاربری زمین در مناطق گردشگری: مطالعه موردی حوضه رودخانه لیجینگ در گیلین، چین
چکیده انگلیسی
To a large extent, tourism development triggers an economic boost in certain regions. However, given its complex and dynamic forms of land use, tourism development also causes changes to land-use demands and patterns in tourist regions, which directly and indirectly interfere with local environments. The development of tourist regions must achieve a series of trade-offs to meet sustainability goals. This paper discusses the effects of tourism on land-use change and how land regulation policies integrate tourism development with land use. We employed a system dynamic-cellular automata hybrid model using the Lijiang River Basin as an example to translate tourism-affected land dynamics into spatial distributions and project their likely future changes under various development scenarios. We determined three major outcomes. (1) Tourism development causes a quantitatively increasing demand for construction land. With effective spatial regulations, the expansion of construction land does not necessarily suggest the loss of eco-land; rather, land-use pressures accordingly shift to cropland. Under these circumstances, land regulation policies help to balance land demand and optimize land-use patterns. (2) Tourism development causes a continuous spatial interference with landscapes. Land regulation policies have the positive and active effect of ignoring this interference rather than counteracting it. (3) The strict implementation of land regulation policies does not necessarily improve land-use patterns. Flexible policies achieve a better balanced land-use pattern than a combination of individual strict policies. However, the former cannot reduce as much vulnerability as the latter. Hence, policy assembly represents a trade-off with regards to balancing land demands, and it should vary based on regional land-use patterns and targets.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Land Use Policy - Volume 41, November 2014, Pages 368-377
نویسندگان
, , ,