Coordinated evaluation and development model of oasis urbanization from the perspective of new urbanization: A case study in Shandan County of Hexi Corridor, China

یک شهرنشینی جدید، به عنوان یک گزاره جدید، تبدیل به یک استراتژی و جهت گیری مهم در پیشرفت شهرنشینی چین شده است. در نتیجه، بررسی الگوهای توسعه می تواند برای مطالعه دانشگاهی و کار عملی ما ارزشمند باشد. این مقاله شهرسازی جمعیت و شهرسازی زمین را به عنوان موضوع تحقیق انتخاب می کند، با هدف یافتن هماهنگی میان آنها و پیشنهاد یک مدل توسعه. نتایج به شرح زیر است. (1) از سال 2000 تا 2014، شاخص های کامپوزیت جمعیت و شهرنشینی زمین در شهرستان شاندان روند صعودی را نشان داده اند. شاخص کامپوزیت جمعیت شهری از سال های 2000 تا 2012 بیش از میزان شهرسازی زمین است، اما از سال 2013 تا 2014 پایین تر است. (2) روند جمعیت و شهرنشینی زمین، رشد سریع شهر شاندان را ترویج کرده است. هماهنگی بین جمعیت و شهرنشینی زمین در چهار مرحله گذارده شده است: مراحل اختلال، گذار، متوسط ​​و هماهنگ شده. تغییر نهایی از ناهماهنگی متوسط ​​تا هماهنگی بالا یک انتقال خوب است اما سطح پایین است. بنابراین، یک اتاق بزرگ برای گذار از توسعه وجود دارد. (3) ما با بهینه سازی جمعیت شهری با در نظر گرفتن انتقال جمعیت معقول، استفاده از زمین های فشرده، اصلاح مکانیزم و ساخت نوع جدید شهری پیشنهاد کرده ایم. مدل های توسعه شهرنشینی مناسب برای مناطقی که در اواسط خشکسالی در چین وجود دارد، از جمله مدل جامع صنعت زیست محیطی، مدل هدایت گردشگری فرهنگی، مدل ادغام صنعت شهر، مدل توسعه جوامع روستایی جدید و مدل ساخت و ساز شهر های نوآورانه است. این نتایج ممکن است منابع مفید برای توسعه شهرهای واحدی در چین باشد.