Age-related functional reorganization, structural changes, and preserved cognition

اگرچه پیری سالم با کاهش شناختی عمومی ارتباط دارد، اما تا حدی که توابع شناختی کاهش یا حفظ می شوند، تغییر قابل توجهی وجود دارد. عملکرد شناختی حفظ شده در زمینه تغییرات عصبی و عملکردی مرتبط با سن، به مکانیزم های جبران پذیری مربوط است. با این حال، شواهد کافی موجود، عمدتا بر روی توابع مربوط به قشر جلویی متمرکز شده اند، و این مسئله را مطرح می کند که چگونه تغییرات مغزی مرتبط با سن مربوط به جبران خسارت است. ما روابط بین تغییرات عصبی و عملکردی مرتبط با سن را در زمینه عملکرد شناختی حفظ شده با ترکیب ابعاد ساختار، عملکرد و عملکرد شناختی در درک گفتاری زبان با استفاده از یک پارادایم که شامل یک کار صریح نیست، بررسی کردیم. ما از یک رویکرد نظری گراف برای استخراج شبکه های تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی شناختی استفاده کردیم. همبستگی خواص شبکه با سن، تغییرات نوروآنتیومیک و داده های رفتاری نشان داد که کاهش یکپارچگی ماده خاکستری با کاهش ارتباطات در مناطق زبان اصلی همراه بود، اما افزایش قابلیت اتصال به کلی را افزایش داد. با این حال، این سازماندهی مجدد شبکه کمتر کارآمد بود، و پیشنهاد می کند که دخالت شبکه های توزیع شده در سالمند ممکن است باعث کاهش اتصال در شبکه های تخصصی شود.