Optimization of dialectical outcomes in dialogical argumentation

وقتی استدلال های غیر رسمی ارائه می شود، ممکن است در زبان استفاده شده، نامتعادل باشد، و بنابراین مخاطب ممکن است به عنوان ساختار گراف استدلال، به عنوان پیش بینی کننده استدلال، در نظر نگرفته باشد. برای یک استاد ارائه دهنده، مفید است بدانید نمودار استدلال مخاطبان، اما ارائه دهنده ممکن است به عنوان ساختار آن نامعلوم است. برای مدل عدم قطعیت به ساختار گراف استدلال در شرایطی مانند این، ما می توانیم از نمودار استدلالی احتمالات استفاده کنیم. مجموعه زیرگرافهای یک گراف استدلال یک فضای نمونه است. مقدار احتمالی به هر زیرگراف اختصاص داده شده است به طوری که مجموع 1 است، در نتیجه بازتاب عدم قطعیت که بر اساس آن زیرگراف واقعی است. سپس می توانیم احتمال ایجاد یک مجموعه خاص از استدلال ها را از یک پسوند بر اساس یک معانی دانگ خاصی محاسبه کنیم. ما نماینده و دلالت بر گسترش از یک گراف و از زیرگرافهای آن، با استفاده از منطق نتایج دیالکتیکی که ما ارائه می دهیم. ما این را برای تعریف مفهوم قرعه کشی استدلالی تعریف می کنیم که می تواند توسط مخاطب مورد استفاده قرار گیرد تا بتواند مورد انتظار یک بحث را تعیین کند و می تواند توسط استاد ارائه شده برای تصمیم گیری در مورد استدلال های ارائه شده با انتخاب آنهایی که به حداکثر رساندن ابزار مورد انتظار می پردازند استفاده شود. ما برخی از گزینه های استفاده از قرعه کشی استدلال را بررسی می کنیم و ارزیابی محاسباتی ارائه می کنیم.