Disposal versus rework - Inventory control in a production system with random yield

در یک محیط تولیدی که عملکرد تصادفی نقش قابل ملاحظه ای ایفا می کند، باید تصمیم بگیرد چگونه با محصولاتی که کیفیت مورد نیاز را برآورده نمی کنند، تصمیم گیری شود. ما یک سیستم تولید تک مرحله با زمان تولید مثبت و عملکرد تصادفی را در نظر می گیریم. برای اطمینان از این که تنها کالاهای با کیفیت بالا به مشتریان فروخته می شود، سیستم کنترل کیفی پس از تولید قرار گرفته است. ما دو استراتژی متفاوت برای موارد معیوب مقایسه می کنیم: دفع یا تجدید نظر. دفع بدون احتمالی تاخیر زمانی امکان پذیر است در حالیکه فرآیند تجدیدنظر نیاز به زمان مجدد مثبت دارد. در حالیکه اجناس موجود از فرآیند تولید خارج می شوند، محصولات مجتمع شده در فرایند قرار می گیرند و به نظر می رسد که محصولاتی که در ابتدا تولید می شوند کامل می باشند. محصولات نهایی در انبار ذخیره می شوند تا تقاضای تقریبی را رفع کنند. ما نشان می دهیم که چگونه برای تعیین سطح پایه سهام مطلوب، که به دلیل عدم تقارن بین سفارشات بسیار دشوار است، نشان می دهد. در ادامه، یک مدل بهینه سازی برای حمایت از تصمیم برنامه ریزان در مورد انتخاب استراتژی پیشنهاد می شود که آیا می توان از مواردی که مورد نقد و بررسی قرار گرفته اند یا خاتمه داده شود، پیشنهاد شده است. با استفاده از تجزیه و تحلیل حساسیت، ما نشان می دهیم که پارامترها به طور مستقیم بر این تصمیم تاثیر می گذارند و بینش مدیریتی را می یابند. تجزیه و تحلیل نشان می دهد که با انتخاب بهترین استراتژی برای محصولات معیوب می توان کاهش قابل توجه هزینه را به دست آورد.