کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6915322 1447395 2018 23 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Adaptive reduction of constitutive model-form error using a posteriori error estimation techniques
ترجمه فارسی عنوان
کاهش سازگاری خط مشی پایه ساختاری با استفاده از تکنیک های تخمین خطی پسیندی
کلمات کلیدی
ارزیابی خطای پسینی، عدم قطعیت اندازه گیری، خطای فرم مدل، سازگاری مدل،
ترجمه چکیده
در عمل مهندسی، مدل ها به طور معمول برای ساده سازی راه اندازی و استفاده، بازده محاسباتی، تعمیر و نگهداری، و به طور کلی کاهش پیچیدگی برای دستیابی به قابلیت اطمینان، ساده می شوند. در مکانیک جامد، یک مدل سازنده ساده و کارآمد ممکن است بیش از یک پیش بینی کننده تر مورد توجه قرار گیرد، اما مشکل کردن در پارامتر کردن، پردازش گران است یا به سادگی در یک ابزار شبیه سازی در دسترس نیست. به منظور محاسبه خطای مدل سازی با توجه به انتخاب یک مدل سازنده نسبتا ساده و کم پیش بینی، ما استفاده از تکنیک های برآورد خطای مدل بعدی را به کار می گیریم. بر اساس شاخص خطای محلی در نوشتار انرژی، یک الگوریتم برای کاهش خطای مدل سازی با استفاده از پارامترهای مادی در مدل سازنده ساده تر طراحی شده است. پارامترهای مواد حاصل از آن خواص مادی نیستند، اما بستگی به مشکل مرزی ارزش داده شده دارند. به عنوان اولین قدم به موارد کلی غیر خطی، ما در مورد الاستیک خطی که در آن پیچیده است، تمرکز می کنیم. مدل سازنده الاستیسیته انعکاسی عمومی است و مدل ساده انتخاب شده، کشش ایزوتروپیک است. الگوریتم برای کاهش خطای انطباق با استفاده از دو نمونه نشان داده شده است: (1) یک صفحه پراکنده-ایزوتروپیک با سوراخ تحت فشار و (2) یک لوله پراکنده-ایزوتروپیک با دو سوراخ جانبی تحت چرخش.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه مهندسی کامپیوتر نرم افزارهای علوم کامپیوتر
پیش نمایش مقاله
کاهش سازگاری خط مشی پایه ساختاری با استفاده از تکنیک های تخمین خطی پسیندی
چکیده انگلیسی
In engineering practice, models are typically kept as simple as possible for ease of setup and use, computational efficiency, maintenance, and overall reduced complexity to achieve robustness. In solid mechanics, a simple and efficient constitutive model may be favored over one that is more predictive, but is difficult to parameterize, is computationally expensive, or is simply not available within a simulation tool. In order to quantify the modeling error due to the choice of a relatively simple and less predictive constitutive model, we adopt the use of a posteriori model-form error-estimation techniques. Based on local error indicators in the energy norm, an algorithm is developed for reducing the modeling error by spatially adapting the material parameters in the simpler constitutive model. The resulting material parameters are not material properties per se, but depend on the given boundary-value problem. As a first step to the more general nonlinear case, we focus here on linear elasticity in which the “complex” constitutive model is general anisotropic elasticity and the chosen simpler model is isotropic elasticity. The algorithm for adaptive error reduction is demonstrated using two examples: (1) A transversely-isotropic plate with hole subjected to tension, and (2) a transversely-isotropic tube with two side holes subjected to torsion.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Computer Methods in Applied Mechanics and Engineering - Volume 340, 1 October 2018, Pages 577-599
نویسندگان
, ,