A master-surface to master-surface formulation for beam to beam contact. Part I: frictionless interaction

در این مقاله یک سطح تماس با فرم تماس با اصطکاک سطحی ارائه شده است که مناسب برای تحلیل پرتو به تماس پرتو است. سطوح پارامتریک به نظر می رسد که مرزهای بدن هایی را که می خواهند تماس بگیرند، نشان می دهند. نقاط مادی هر سطح با استفاده از مختصات کنتراست توصیف می شود. هیچ تمایز استاد-برده ای ایجاد نمی شود، زمانی که هر دو بدن پارامتر می شوند و هیچ جایگاه فرعی انتخاب نمی شوند. ما یک تعامل تماس نقطه ای را فرض می کنیم که در آن نقطه تماس می تواند در طول نقاط مختلف مواد سطوح حرکت کند. از سوی دیگر، این سطوح می توانند تغییر کنند از آنجا که بدن تغییر شکل زیادی را تجربه می کند. برای تعیین نقاط کاندیدایی برای تماس، ما مساله کمترین فاصله بین دو سطح را حل می کنیم. معادلات برای به دست آوردن تعامل تماس مکانیکی و خطی سازی سازگار با این مشتق شده است. فرمول بندی پیشنهاد شده می تواند بدون توجه به ماهیت مدل آزادی بیان شود. پس از آن یک پارامترهای سطح را ایجاد کرده است، فرمول تماس را می توان به صورت مستقیم استفاده کرد. به عنوان یک تصویر از قدرت فرمول بندی ما، ما درخواست برای پرتوهای با مقطع فوق العاده ابهام ارائه شده است.