The diamond of contraries

تعدادی رویکرد برای استدلال منطقی با نمودار ارائه شده است. در این مقاله سؤال مطرح می شود که چگونه بیانگر چنین سیستمی می تواند بدون از بین بردن قدرت بصری نمودارهای کمتر بیانگر ایجاد شود. انطباق بین اشکال و سادگی نمودار، با مجموعه ای از روابط به طور کامل جامع و بر خلاف، مدل سازی دانش قطعی در یک نمایه نمودار جدید. محدودیت دانش واقعی، بیانگر این نمودارها را کاهش می دهد، اما قدرت بصری آنها را از بین بردن ابهامات و ایجاد همبستگی نزدیک بین نحو نمودار و معانی نظری مجموعه ای، تقویت می کند. گسترش به سمت دیاگرام های ترکیب، نمایانگر دانش نامشخص است، اما تأثیر منفی بر وضوح این نمودارها دارد. نشان داده شده است که چگونه فرمول های منطق مرتبه اول در این رویکرد در نظر گرفته می شود.