An aircraft boarding model with the group behavior and the quantity of luggage

یک مدل سوارکاری مناسب می تواند به طور موثر بهره وری سواری را بهبود بخشد. بنابراین، در حال توسعه مدل های استقرار / استراتژی برای بهبود بهره وری سواری، موضوع جالب در حمل و نقل هوایی بوده است. در این مقاله ما رفتار گروهی و میزان چمدان را در فرایند سوار شدن در نظر گرفته ایم و سپس یک مدل سوارکاری پیشرفته برای بررسی اثرات دو عامل در زمان تاخیر و زمان سوار شدن ایجاد می کنیم. نتایج عددی نشان می دهد که میزان چمدان ممکن است رفتار سوار شدن هر مسافر را پیچیده تر کند، در حالی که رفتار گروه می تواند زمان تاخیر چند مسافر و کل زمان سوار شدن را کاهش دهد. نتایج به دست آمده می تواند به مدیران کمک کند تا فرایند سوار شدن را سازماندهی کنند و میزان بهره وری سواری را افزایش دهند.