The disembodied predictor stance

به رسمیت شناختن الگو به طور معمول به عنوان رشته ای مورد بررسی قرار می گیرد که در آن چگونگی به رسمیت شناختن الگوهای و قاعده ها در داده ها را توضیح داده و توضیح داده شده است که این الگوها و قوانین به نحوی سوء استفاده، اعمال، اعمال شده یا به سادگی اعلام شده است. رفع این موارد بیش از یک زبان زبانی است و بر تأکید بر اینکه کارهای فنی، نظری و تجربی در شناخت الگو بر روی پیش بینی کننده هایی که آن را توسعه، تجزیه و تحلیل و گسترش می دهد، منعکس می شود. بیشتر تحقیقات در مورد تشخیص الگو، به طور موثر، یک موضع محسوب می شود که پیش بینی کننده ها را به عنوان محو شدن در نظر می گیرند، به این معناست که آنها بدون تاثیر بر محیطی که پیش بینی می کنند، عمل می کنند. این مقاله برای اخراج این موضع استدلال می کند و نشان می دهد که تصویب موضع پیش بینی کننده از لحاظ فلسفی و فنی نه تنها امکان پذیر است، بلکه مطلوب است.