Zero-maintenance of electronic systems: Perspectives, challenges, and opportunities

سیستم های خودمراقبتی که بتوانند بدون نیاز به تصمیم گیری (یا مداخله) انسانی قادر به تعمیر خود در محل باشند، می توانند برای دستیابی به صفر نگهداری استفاده شوند. این فلسفه مترادف با شیوه ای است که بدن انسان به یک نقطه بهبود می یابد و خود را تعمیر می کند. این مقاله مسائل مربوط به یک منطقه در حال ظهور از تکنولوژی های خود درمان است که راهکارهای کاهش نرم افزار و سخت افزار را پیوند می دهد. تلاش ها بر روی تشخیص داخلی، پوشش دادن و کاهش فعالیت فعال که شامل قابلیت بازیابی خودکار یا خود تعمیر است تمرکز می کنند و تمرکز بر قابلیت انعطاف سیستم و بازیابی از وقایع خطا است. تکنیک های طراحی برای بازبینی نقش پوشش گسل، تخصیص منابع و آگاهی از گسل ها، که در چارچوب فرایندهای تولید و تولید نانو، موجود و در حال ظهور قرار دارند، مورد انتقاد قرار می گیرند. تجزیه و تحلیل کیفی فرصت های جدیدی را برای ایجاد یک دیدگاه در مورد تحقیقات مورد نیاز برای ادغام موفقیت آمیز صفر نگهداری ارائه می دهد. در نهایت، مزایای هزینه بالقوه و روند آینده فهرست شده است.