Stimulus space complexity determines the ratio of specialist and generalist neurons during pattern recognition

لایه پردازش عصبی ساخته شده بر روی الگوهای ارتباط متقابل، دو نوع واکنش وابسته به محرک را نشان می دهد: نورون هایی که به چند انگیزه، متخصصین و دیگران واکنش نشان می دهند که به طیف وسیعی از ورودی ها، متخصصان پاسخ می دهند. متخصصان برای تبعیض محرک ها ضروری هستند و متخصصان عمومی از خصوصیات عمومی و عمومی آنها را استخراج می کنند. این ناهمگونی عصبی می تواند به دلیل سازگاری حیوانات با محیط زیست ظاهر شود. بنابراین، ما پیشنهاد می کنیم که بین درصد متخصصان و عمومی و پیچیدگی محرک رابطه وجود دارد. به منظور مطالعه این رابطه احتمالی، از الگوهایی با پیچیدگی های مختلف در شبکه عصبی زیستی استفاده شده و از اشتباهات طبقه بندی آنها برای نسبت های مختلف این نوع نورون ها استفاده می کنیم. این مطالعه نشان می دهد که وقتی پیچیدگی محرک ها کم باشد، حداقل خطای طبقه بندی با تقریبا هر نسبت متخصص-عمومی به دست می آید. بنابراین، در این مورد، نقش این نورونها در هنگام تشخیص الگو نامشخص است. هنگامی که این پیچیدگی متوسط ​​است، هر دو مورد نیاز به حداقل رساندن خطای طبقه بندی، معمولا در یک نسبت مشابه است. برای افزایش پیچیدگی محرک، اهمیت محرکهای عمومی کاهش می یابد، تا زمانی که پیچیدگی بالا باشد، ارتباط آنها به طور کامل خنثی می شود. بنابراین، اگر نسبت متخصص-عمومی به پیچیدگی الگوهای را تعدیل کنیم، می توانیم شبکه های عصبی موثرتری را برای تشخیص الگو ایجاد کنیم. سرانجام پیشنهاد تخمین پیچیدگی محرک را با توجه به نسبت این نوع نورون های مشاهده شده توسط ضبط های عصبی پیشنهاد می کنیم. این امکان ارزیابی پیچیدگی محرکی که حیوانات با آن سازگار هستند ارزیابی می شود.