Economic recession and a crisis of regulation in safety-critical industries

برخی از ایالت ها دارای تنظیم کننده های متخصص و صالح هستند. دیگران شانس کمتری دارند عملیات و مدیریت صنایع ایمنی بستگی به افرادی است که اغلب نسبت به همکاران خود در بخش خصوصی به میزان کم پرداخت می شوند. در نتیجه، برخی تنظیم کننده ها از تجربه، انگیزه و بینش مورد نیاز برای هدایت صنایع ضروری ایمنی برخوردار نیستند. مشکلات بیشتر با افزایش استفاده از تنظیمات مبتنی بر عملکرد ایجاد می شود. بسیاری از کشورها بر تیم هایی متمرکز هستند که متخصصان مدیریت فرایندهای نظارتی هستند و نه مهندسی دقیق سیستم های پیچیده. ما استدلال می کنیم که این مشکلات توسط بحران مالی اخیر در اروپا و آمریکای شمالی تشدید شده است. دولت ها مجبور به کاهش بیشتر هزینه ها شده اند به این دلیل که درآمد مالی آنها کاهش یافته است. این امر دامنه مداخله نظارتی را محدود کرده است و بسیاری از بهترین مهندسان در حال حاضر مشاغل دولتی را ترک کرده اند. این مقاله بحران را نشان می دهد که زمانی رخ می دهد که شرکت ها نمی توانند از سازمان های ملی راهنمایی بگیرند. محدودیت منابع باعث افزایش تاخیر قانونی می شود؛ شرکت ها اغلب از چارچوب قانونی که برای نسل های جدید صنایع مهم ایمنی اعمال می شود، از جمله شکستگی هیدرولیکی ("شکستن") تا تنظیم عملیات تجاری فضایی است. در مناطق دیگر کاهش در منابع نظارتی تنها پس از حوادث بزرگ مانند فوکوشیما دایچی و مونتانا تصحیح شده است. ما نتیجه گرفتیم که الزامات صلاحیت ضروری است تا اطمینان حاصل شود که رگولاتورها دارای زمینه فنی لازم برای حفاظت از ایمنی در سرتاسر صنایع مختلف هستند.