Reactive distillation: A review of optimal design using deterministic and stochastic techniques

در سال های گذشته، صنایع علاقه ای به توسعه فرایندهای جداسازی واکنشی نشان نداده اند. تقطیر مجدد می تواند به عنوان واکنش و تقطیر به یک عملیات واحد جدید تبدیل شود و این فرآیند جداسازی یکپارچه نمونه خوبی از تشدید روند است. این روند تشدید چندین مزیت مهم را ارائه می دهد که شامل افزایش عملکرد واکنش و انتخابی، غلبه بر محدودیت های ترمودینامیکی و کاهش قابل توجه مصرف انرژی، آب و حلال می باشد. بنابراین، این پیکربندی فرایند در صنایع مختلف شیمیایی مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال، با توجه به تعاملات شدید واکنش های شیمیایی و انتقال گرما و جرم، طراحی این فرآیند جداسازی تشدید شده، بسیار پیچیده است. طراحی سیستم های تقطیر واکنشی را می توان با استفاده از روش های بهینه سازی تک و چند هدفه انجام داد. این مقاله یک بررسی کوتاه جامع در مورد کاربرد های جاری تکنیک های بهینه سازی قطعی و تصادفی برای طراحی تقطیر واکنش ارائه می دهد. توانایی ها و محدودیت های بهینه سازی برای طراحی تقطیر واکنشی مورد بحث قرار گرفته و موضوعات مربوط به تحقیقات آینده ارائه شده است.