Propagation of uncertainty in the water balance calculation in urban water supply systems - A new approach based on high-density regions

محاسبه تعادل آب یک روش شناخته شده است که اجازه می دهد ارزیابی عملکرد از دست دادن آب در سیستم های تامین آب شهری. انجمن بین المللی آب توصیه می کند آن را برای ارزیابی سیستماتیک از حجم آب غیر انتفاعی، که در آن، به طور کلی، از دست دادن آب مهم ترین جزء است. پس از محاسبه اجزای تعادل آب، مجموعه ای از شاخص های عملکرد را می توان برای حمایت از تشخیص و تصمیم گیری به دست آورد. اجزای توازن آب و شاخص های عملکرد ناشی از عملیات بین چندین متغیر با عدم قطعیت مرتبط است. علاوه بر این، اندازه گیری حجم ورودی و خروجی همیشه در دسترس نیست و تخمینی براساس اطلاعات غیر مستقیم باید بدست آید و بهترین نتیجه را در نظر بگیرد. بنابراین، تجزیه و تحلیل انتشارات ضروری است تا اطمینان حاصل شود که آب و برق به اعتماد به نفس بیشتری نسبت به استفاده از خروجی های تعادل آب در تصمیم گیری تبدیل شود. علاوه بر این، از آنجا که تعادل آب معمولا با استفاده از یک اندازه گیری واحد یا برآورد برای حجم سالانه ورودی و خروجی محاسبه می شود، تخمین عدم قطعیت از طریق انحراف استاندارد قابل اجرا نیست. از این رو، در این مطالعه، عدم اطمینان ممکن است توسط یک باند داده شود، به عنوان مثال حداقل و حداکثر مقدار برای عدم قطعیت، و یا ممکن است بر اساس حداقل و حداکثر مقادیر برای متغیر محاسبه شود. بدین منظور، برای بررسی عدم قطعیت در محاسبه تعادل آب، سه روش مورد بررسی قرار گرفت: روش دلتا، شبیه سازی مونت کارلو و پیشنهاد جدید بر اساس مناطق با تراکم بالا. این رویکرد جدید اجازه می دهد تا ارتباط یک اندازه گیری عدم قطعیت را برای مقادیر عدم قطعیت. این روش ها با داده های تعادل آب منتشر شده در مطالعات قبلی و با استفاده از داده ها از دو سیستم تامین آب واقعی مورد آزمایش قرار گرفتند. مناطق با تراکم بالا با نوارهای عدم اطمینان بهترین نتایج را در رابطه با محاسبه عدم اطمینان کل تولید می کنند. این رویکرد برای انتشار عمومی نااطمینی در محاسبه سالانه تعادل آب و شاخص های عملکرد مرتبط مناسب است.