Progressive damage and rupture in polymers

آسیب پیشرونده، که در نهایت منجر به شکست می شود، در پلیمرهای بیولوژیکی و مصنوعی در همه جا حضور دارد. ساده ترین مورد در نظر گرفتن این است که از مواد الاستومری که می تواند تغییرات بزرگ برگشت پذیر با وابستگی نرخ ناچیز. در این مقاله، ما یک تئوری برای مدل سازی آسیب های پیشرونده و پارگی این مواد ایجاد می کنیم. ما روش فاز فاز را گسترش می دهیم که به طور گسترده ای برای توصیف آسیب و شکست مواد شکننده به مواد الاستومری که تحت تغییر شکل های بزرگ قرار می گیرند گسترش می یابد. یکی از ویژگی های مرکزی تئوری ما این است که به رسمیت شناختن این که انرژی آزاد الاستومر ها به طور کامل در طبیعت غوطه ور نیستند، همچنین از تغییر شکل اوراق قرضه در زنجیرها، سهم زیادی برخوردار است. بخشی پر انرژی در انرژی آزاد است که نیروی محرک برای آسیب و شکست مداوم است.