On the threshold crack opening effect on the intrinsic permeability of localized macro-cracks in concrete samples under Brazilian test conditions

آزمون برزیل (استحکام کششی غیرمستقیم) به طور گسترده ای برای مطالعه تکامل نفوذپذیری تک لکه های شکسته در نمونه های بتنی مورد استفاده قرار می گیرد. در بسیاری از این مطالعات وجود یک اثر افت بازده آستانه بر نفوذ پذیری کرک استدلال می شود، به ویژه هنگامی که اندازه گیری نفوذپذیری بر روی نمونه هایی که قبلا ترک خورده انجام شده است (به عنوان مثال، در ترک های باقی مانده). بر اساس نتایج تجربی اخیر که توسط نویسندگان بدست آمده است، هدف حاضر نشان می دهد که انجام اندازه گیری های نفوذپذیری در زمان واقعی با فرآیند باز شدن ترک (به معنی تحت بارگذاری)، بهبود کیفیت نتایج را تضمین می کند و تفسیر آنها کمتر مبهم است. نشان داده شده است که در محدوده مطالعه جابجایی باز کرک هیچ اثر باز شدن آستانه آستانه ای مشخص نشده است. اگر چه نتایج ارائه شده اجازه نخواهند داد که در مورد وجود چنین تأثیری نتیجه بگیرند، آنها چندین جنبه انتقادی راجع به تفسیرهایی که معمولا ارائه می شوند، اشاره می کنند. به طور خاص، براساس مقایسه بین نتایج کنونی و مرجع، پیشنهاد می شود که مشاهدات ادبی را به عنوان پیامدهای مستقیم برخی از مصنوعات ذاتی روش های تجربی استاندارد، نظیر عدم امکان تشخیص بین سهم های رسانه های کرک و متخلخل به جریان جریان جرم اندازه گیری شده ، باز بسته شدن کرک به دلیل تخلیه و / یا پالایش خود درمان شده، تخمینی نادرست دیافراگم کرک مربوط به اندازه گیری جریان است.