Stress softening and permanent deformation in human aortas: Continuum and computational modeling with application to arterial clamping

پدیده های ناپایدار مانند تسکین استرس و تغییر شکل های غیر قابل انعطاف پذیر ناشی از بارگذاری فوق فیزیولوژیکی در آزمایشگاه ها در بافت های نرم مانند سرخرگ ها دیده می شود. این پدیده ها باید در مدل های سازمانی بافتهای شریانی مورد توجه قرار گیرد تا مدل های محاسباتی بتوانند به درستی نتیجه روش های مداخله ای مانند بستن شریان و آنژیوپلاستی بالون پیش بینی کنند که شامل بارگیری بافت های غیر فیزیولوژیکی است. با استفاده از داده های تجربی، با استفاده از یک مدل آسیب شناسی جدید شبه الاستیسیونی، توصیف می شود که ضمن توضیح تغییرات نرمال و دائمی در بافت های شریانی، توصیف شود. این مدل برای داده های تجربی و پارامترهای مادی خاص برای 9 آئورت شکمی و 14 آئورت توراکس ارائه شده است. علاوه بر این، مدل در یک کد عنصر محدود به کار گرفته شده و با استفاده از آزمون های آزمایشی، به عنوان مثال، کشش یکسانی سیکل در جهت های دور و دور، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان داد که این مدل قادر به جذب ویژگی های خاصی از قبیل آنیزوتروپیک، غیر خطی و پدیده های ناشی از آسیب ناشی از آسیب است، یعنی تسکین استرس و تغییر شکل دائمی. نتایج عدسی محدود یک مشکل مرزی پیچیده تر، به عنوان مثال، بستن آئورت با توجه به سه لایه آئورت، استرس باقی مانده، فشار خون غیرمستقیم پس از بستن، و اطلاعات مربوط به بیمار نیز ارائه شده است.