Damage Models and Durability Prediction for Structural Elements of Transport under Variable Loading

در حال حاضر دو روش پیش بینی عمر خستگی وجود دارد. یک رویکرد به طور مداوم آسیب زدن به محبوب در میان دانشمندان و مهندسان روسی وجود دارد که مبتنی بر مدل سازی ضمنی مبتنی بر ترک و تعیین هرگونه آسیب در هر چرخه است. در این رویکرد آسیب خستگی به عنوان یک رخداد خستگی و یک شکست ساختاری مشخص می شود. یک رویکرد دیگر با مکانیک شکست مواجه می شود که امکان ترک کوچک بودن را فراهم می کند و رشد آن را به اندازه محدودی توصیف می کند. هدف از این مقاله بررسی مسئله کاربرد مدل های آسیب خفیف است که برای نمونه های استاندارد و ساده ترین اجزای سازنده برای ساختارهای حمل و نقل پیچیده تحت بارگذاری متغیر دامنه کارآمد هستند و پیشنهاد استفاده مشترک از رویکردهای مدل خسارت خستگی، در حالی که مقدماتی توصیف مزایا، معایب و مفروضات این رویکرد است.