Biased signaling and yardstick comparisons in a sovereign debt market

این مقاله یک مدل بدهی قانونی را در اختیار دارد که در آن دولت ها به طور خصوصی در مورد احتمال وقوع پیش فرض خود آگاه هستند، اما می توانند خود را درک درستی از این احتمال داشته باشند. من نشان می دهم که در این راه اندازی، وام های دولتی به عنوان یک سیگنال عمل می کند که تنها در مورد احتمالات پیش فرض اساسی اطلاعات جزئی است و قیمت های اوراق قرضه لزوما نشانگر واقعی اعتبار اعتباری نیستند. من همچنین نشان می دهم که در نسخه دو کشور از همبستگی مدل بین دو کشور الگویی از مقایسه مقیاس ها است و تصمیم گیری قرض گرفتن از یک دولت بر قیمت اوراق قرضه دریافت شده توسط دیگر کشورها تاثیر می گذارد. این که آیا انتقال اطلاعات باعث افزایش یا کاهش اعوجاج ایجاد شده توسط این تعصب می شود، بستگی به این دارد که چه میزان سیگنال های قرض گرفتن یکدیگر را تقویت می کنند.