Self-control: Knowledge or perishable resource?

ادبیات خودکفا نشان می دهد دو مدل اصلی کوتاه مدت با پیش بینی های متناقض است. با درک کنترل خود به عنوان یک دانش یا منابع فاسدشدنی، این مدلها، به ترتیب، یک تاثیر مثبت و منفی بر عملکرد ابتدایی خودکفائی در توانایی کنترل خود را کنترل می کنند. با استفاده از داده های بیومتریک برای نظارت بر انطباق ما را مجبور کرد تا یک مدل کنترل خودآمدی یکپارچه را بسازیم و نتایج متفاوتی را در ادبیات مطابقت دهیم. شواهدی مبنی بر تأثیر دوگانه ای از یک اقدام کنترل خود برای کنترل خود در کنترل خرید بعدی وجود دارد. به طور خاص، در حالی که یک اقدام ابتدایی کنترل خودمحور، توانایی کنترل خود را پس از خود افزایش می دهد، اعمال خود کنترل بیش از یک آستانه مشخص باعث کاهش خستگی پس از توانایی خود کنترل می شود.