Equity and bargaining power in ultimatum games

در این مقاله میزان تاخیر در ارائه و تقاضا در بازی های اولتیماتوم با تئوری تساوی سازگار است، در صورتی که یک توافق مشترک برای توزیع وجود دارد. با استفاده از یک طرح درون موضوع، ما همچنین اهمیت قدرت چانهزنی را با مقایسه رفتارهای افراد در اولتیماتوم و بازی بدون هزینه وتو، که در هزینه های احتمالی پاسخ دهندگان که پیشنهاد پیشنهاد دهندگان را رد می کنند، بررسی می کنیم. یافته های ما نشان می دهد که داوطلبان مایل به پاداش دادن به پاسخ دهندگان برای سهم خود در سرمایه گذاری مشترک در هر یک از دو بازی هستند. همانطور که برای پاسخ دهندگان، رفتار آنها با تئوری تساوی تنها در بازی بدون هزینه حق امتیاز (که در آن بازپرداخت هزینه برای آنها) زمانی که بازی برای اولین بار بازی می شود، سازگار است. هنگامی که بازی بدون هزینه واتو پس از بازی اولتیماتوم بازی می شود، متوجه می شویم که تقاضای پاسخ دهندگان معمولا از سهم خود در بودجه بیشتر است. در نهایت، این مقاله شواهدی را ارائه می دهد که بازی اولتیماتوم و هزینه بدون هزینه حقوقی در شرایط بهره وری و میزان رد کردن متفاوت است.