The interaction of explicit and implicit contracts: A signaling approach

ما در تعامل قراردادهای صریح و ضمنی در یک مدل با مدل های خودخواه و عادلانه تحلیل می کنیم. مدیران منصف هستند مایلند به توافق های ضمنی احترام بگذارند، سران خودخواهانه ای ندارند. ما یک تعادل جدایی را بررسی می کنیم که در آن مدیران نوع خود را از طریق پیشنهاد قرارداد به عامل نشان می دهند. قراردادهای صریح و ضمنی نشان داده شده است که جایگزین هستند. از آنجا که عامل نوع اصلی را یاد می گیرد، یک عامل خودخواه باید به انگیزه های صریح متکی باشد. در مقابل، مدیر منصفانه می تواند به طور موثر انگیزه های ضمنی ایجاد کند و نیازی به استفاده از انگیزه های صریح ندارد. ما همچنین مکمل استراتژیک بین مشوق های صریح و ضمنی پیدا می کنیم.