Is it really good to annuitize?

اگرچه مصرف کنندگان عقلانی بدون انگیزه های حقیقی از سرمایه گذاری صرفا با ابزارهای سالیانه در تعادل جزئی استفاده می کنند، ما نشان می دهیم که تاثیر رفاه سالیانه، در تعادل عمومی به دلیل عوارض جانبی مالی، مبهم است. در صورت عدم وجود محدودیت های سازمانی مانند قیمت ها و بودجه ها، قانون مصرف بهینه، افزایش سود اضافی در نرخ تنزیل ترجیحی خواهد داشت. در یک تعادل رقابتی عقلانی که خانوارها به طور کامل سالانه هزینهای می دهند، نرخ رشد بهره وری حاشیه ای، نرخ معافیت منهای نرخ بهره است که منجر به ترسیم مصرف می شود. حوادث تصادفی، ثروت را از پیری به جوان منتقل می کنند، مشخصات مصرف را تسریع می کنند و تعادل بیشتری به دست می آورند. اگر خانوارها به توابع مصرفی کینزی محدود شوند، تعادل غیر منطقی بهینه با تنظیمات استاندارد می تواند میزان مصرف مشاهده شده و رفتار اقتصاد کلان را تکرار کند و تعادل بدون سالیانه سودمندتر از تعادل با سالیانه باشد. در حالی که مقالات قبلی صرفا فرضی بر این داشت که خانوارها ممکن است در رفتار اجتماعی مطلوب و در عین حال نامعقول دخالت داشته باشند، نابودی خانواده ها در سالیانینده، نمونه ای از جهان واقعی است. سیاستگذاران نباید اقداماتی را برای تشویق سالخوردگان بیشتر به مردم انجام دهند.