Consequences of a universal European demographic transition on regional and global population distributions

این مطالعه شبیه سازی هایی را نشان می دهد که نشان می دهد چه اندازه های جمعیت جهانی و منطقه ای، اگر سایر نقاط جهان نمونه های مشابه رشد جمعیت را همانند آنچه که در اروپا در طول انتقال جمعیت شناسی مشاهده شده بود، تجربه کنند. در سالهای 1820 تا 2010، در اروپا و آمریکای شمالی رشد شدیدتر بود که جمعیت آن 4/4 برابر به 1088 میلیون نفر رسید. جمعیت آسیا از 720 میلیون نفر به 4165 میلیون نفر افزایش یافته است. با این حال، بزرگترین تغییرات سالهای 1820 تا 2010 در مناطقی که جمعیت کمتری در 1820 داشتند - آمریکای لاتین (که 38 برابر به 597 میلیون نفر افزایش یافت) و آفریقا (که 14 برابر افزایش یافت تا 1031 میلیون نفر) مشاهده شد. شبیه سازی های ما نشان می دهد که اگر الگوی رشد جمعیت فرانسه به دنبال داشته باشد (جمعیت جمعیت فرانسوی 2.5 درصدی از سالهای 1820 تا 2010)، جمعیت جهانی طی دوران انتقال جمعیت (دو برابر افزایش 2.02 برابر اندازه اصلی خود) در طول 1820 دوره 2010 تمام مناطق به میزان قابل توجهی کمتری داشته اند: اروپا و آمریکای شمالی به 474 میلیون و آسیا به 1453 میلیون نفر افزایش یافته است، در حالی که آفریقا به 150 میلیون افزایش یافته است که فقط 15 درصد از جمعیت فعلی آن است. پیش بینی ها حاکی از آن است که پیامدهای جمعیتی در دهه های پس از آن، بسیار پایین تر بوده است. در حالی که پیش بینی های متغیر بین المللی نشان می دهد که تا سال 2100 به 914 میلیون نفر برسد.