Neuroscience of fear extinction: Implications for assessment and treatment of fear-based and anxiety related disorders

در حال حاضر درمان های مبتنی بر قرار گرفتن در معرض با هدف کاهش ترس و اضطراب پاتولوژیک در حال حاضر در میان موثر ترین مداخلات برای تروما و اختلالات مرتبط با اضطراب است. با این وجود، می توان آنها را بهبود بخشید تا نتایج اولیه و بلند مدت بهبود یابد. در حال حاضر به طور گسترده ای پذیرفته شده است که درک بیشتر از مکانیزم های نوروبیولوژیکی از انقراض ترس برای توسعه و شناسایی درمان های موثر جدید هدفمند و همچنین راه های پیشگیری از اختلالات مرتبط با ترس و اضطراب ضروری است. اطلاعاتی از مطالعات تصویربرداری با توجه به گزارش های پیشینانه مکانیکی، سلولی و مولکولی، به خوبی درک ما از چگونگی ترس در مغز انسان را آغاز می کند. در این مقاله، ما به طور خلاصه، مدارهای عصبی را که در معرض ترس انقراض در جوندگان و افراد سالم قرار دارند بررسی می کنیم. سپس ما بررسی می کنیم که چگونه این مدارها ممکن است برای ترساندن بیماران مبتلا به اختلالات اضطرابی از بین بروند. ما با بحث در مورد چگونگی تحقیق در مورد حذف انحنا می تواند به پیشرفت های قابل توجهی از داروهای جاری برای اختلالات اضطرابی منجر شود.