Autobiographical memories of childhood and sources of subjectivity in parents' perceptions of infant temperament

در مطالعه حاضر بررسی شده است که آیا خاطرات خودجوش از والدین فرزند خود، انتظارات ازدواج و صفات شخصیت به درک آنها از خلق و خوی نوزادان کمک می کنند. همچنین بررسی کرد که آیا مادران و پدران به اندازه ای که این سه منبع ذهنیت پیش بینی ادراکات خود را دارند متفاوت است. در سه ماهه سوم بارداری، مادران باردار و پدران در 96 خانواده، ارزیابی ویژگی های شخصیتی و انتظارات آنها برای خلق و خوی فرزندانشان را به دست آوردند، و خاطرات مشخصی از روابط آنها با والدین خود را به عنوان فرزندان ارائه می کردند. پس از آن خاطرات برای موضوعات رشد و ایمنی کدگذاری شده و در مقایسه با رتبه والدین خلق و خوی کودک در نظر گرفته شده 15 ماه بعد. تجزیه و تحلیل ها نشان داد که برای هر دو والدین انتظارات زودرس پیش بینی ادراکات رفتار مثبت خوشی را پیش بینی می کنند. علاوه بر این، پدرانی که کودکانی را توصیف کردند که با اکتشاف و فرصت های رشد شناخته شده بودند، فرزندانشان را به مثابه رفتارهای پر حرارت مثبت تر می دانستند، در حالی که کسانی که تمرکز بیشتری در تمرکز ایمنی در خاطرات داشتند و سطح بالاتری از تأثیر منفی داشتند، رفتارهای شدید منفی منفی را نشان دادند. این یافته ها نشان می دهد که ادراک مادران و پدران از فرزندانشان به طور متفاوتی با متغیرهای روانشناختی، از جمله خاطرات اتوبیوگرافی، مرتبط است. به نوبه خود، ممکن است این ادراکات ذهنی ممکن است بر محیط اطفال تأثیر بگذارد.