Cultural transmission through infant signs: Objects and actions in U.S. and Taiwan

نشانه های نوزاد به طور عمدی حرکات نمادین آموزش داده شده / آموخته شده است که می تواند مورد استفاده قرار گیرد برای نشان دادن اشیاء، اعمال، درخواست ها و حالت ذهنی. از طریق نشانه های نوزاد، والدین و نوزادان، پیش از اولین گفتار زبان کودکان، مفاهیم خاصی را شروع می کنند. این مطالعه بررسی می کند که آیا تفاوت های فرهنگی در زبان در استفاده کودکان و والدین از نشانه های نوزاد منعکس می شود. والدین زبان های شرقی آسیایی با فرزندان خود اغلب از افعال استفاده می کنند تا مادران انگلیسی زبان. و در مقایسه با همتایانی که در انگلیس تحصیل می کنند، بچه های چینی بیشتر در معرض واژگان صحبت می کنند تا افعال را یاد بگیرند. با مقایسۀ استفاده از نشانه های نوزاد در والدین و نوزادان در ایالات متحده و تایوان، ما به بررسی تفاوت های فرهنگی اسم / شیء در مقابل افعال / تعصب عمل قبل از زبان اول کودکان می پردازیم. والدین خود و فرزندان خود را از اولین نشانه های نوزاد نوشتند. نتایج نشان می دهد که تفاوت های فرهنگی در استفاده از نشانه های نوزادان والدین و کودکان با تحقیقات دربارة کلمات زودهنگام مطابقت دارد، که منعکس کننده تفاوت های فرهنگی در عملکرد ارتباطی (ارجاعی در مقابل مقررات) و اهداف پرورش کودک (مستقل و وابسته به یکدیگر) است. تحقیق حاضر شواهدی ارائه می دهد که انتقال بین فرهنگ نسل ها از طریق نمادها قبل از زبان شفاهی آغاز می شود.