کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7274975 1473470 2016 14 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Correlates and consequences of toddler cortisol reactivity to fear
ترجمه فارسی عنوان
همبستگی و پیامدهای واکنش پذیری کورتیزول نوستالژی به ترس
کلمات کلیدی
کورتیزول، ترس اضطراب، کودک نو پا، والدین، بازداری،
ترجمه چکیده
واکنش پذیری کورتیزول به محرک های ناشی از ترس در دوران بارداری ممکن است نشانگر خطر برای مشکلات طیف اضطراب و سایر تنظیمات نادرست باشد. بنابراین مهم است که عواملی را که می توانند به واکنش کورتیزول واکنش نشان دهند، و نیز عواملی که سبب پیش بینی آن ها به اضطراب در حال ظهور زود هنگام می شود، درک کنند. در این راستا، مطالعه حاضر، رفتارهای آرامش بخش مادران را مورد بررسی قرار داده است، هرچند که توسط کودک نوپا درخواست شده و ناخواسته، به عنوان همبستگی واکنش پذیری کورتیزول در سن 2 تا 2 سالگی بررسی شده است. علاوه بر این، ما رفتارهای آرامش بخش مادران و شاخص های رفتاری ترس در هر دو تهدید کم و یک تهدید با شدت بالا را به عنوان تعدیل کننده ارتباط بین واکنش پذیری کورتیزول در سن 2 و تغییر اضطراب از سن 2 تا 3 سال بررسی کردیم. نمونه 99 کودکان نوپا 2 ساله و مادرانشان. کودکان نوپا نمونه های بزاق را در ابتدا و پس از محرک های ترس آور که برای کورتیزول مورد آزمایش قرار گرفتند، ارائه می دادند. مادران در هنگام انجام رفتارهای آرام در هنگام ارتباط با کودکان نوپا در کارهای آزمایشگاهی و تکمیل پرسشنامه اضطراب کودک نوپای خود مشاهده کردند. نتایج نشان داد که رفتار خستگی ناخواسته (خودبخودی) مربوط به واکنش پذیری کورتیزول نودهشتیا در بالا و فراتر از حد مورد نیاز آرامش بخش و سطح کودک ترس در یک وظیفه نمایش داده می شود. علاوه بر این، ترس در یک زمینه کم تهدید، اما نه در یک زمینه با تهدید بالا، ارتباط بین واکنش پذیری کورتیزول و تغییر در اضطراب را تعدیل کرد، از جمله این که واکنش پذیری کورتیزول با سطح اضطراب ترس کم تهدید رابطه مثبت داشت. نتایج نشان می دهد اهمیت توجه به محیط مراقبتی و ترس خاص در مورد درک ماهیت واکنش پذیری کورتیزول در طی سال های کودکی.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی روانشناسی روانشناسی رشد و آموزشی
پیش نمایش مقاله
همبستگی و پیامدهای واکنش پذیری کورتیزول نوستالژی به ترس
چکیده انگلیسی
Cortisol reactivity to fear-eliciting stimuli during toddlerhood may represent an indicator of risk for anxiety spectrum problems and other maladjustment. Thus, it is important to understand factors that may contribute to cortisol reactivity as well as those that determine its predictive relation to early emerging anxiety. In this vein, the current study investigated maternal comforting behaviors, both solicited and unsolicited by the toddler, as correlates of cortisol reactivity at 2 years of age. Furthermore, we investigated maternal comforting behaviors and behavioral indicators of fear in both a low-threat and a high-threat context as moderators of the relation between cortisol reactivity at age 2 and change in anxiety from age 2 to age 3. The sample comprised 99 2-year-old toddlers and their mothers. Toddlers provided saliva samples at baseline and after a fear-eliciting stimulus that were assayed for cortisol. Mothers were observed for comforting behavior while interacting with their toddlers in laboratory tasks and completed questionnaires about their toddlers' anxiety. Results indicated that unsolicited (spontaneous) comforting behavior related to toddler cortisol reactivity above and beyond solicited comforting and the level of fear toddlers displayed in the same task. Moreover, fear in a low-threat context, but not in a high-threat context, moderated the relation between cortisol reactivity and change in anxiety, such that cortisol reactivity had a positive relation to anxiety at extreme levels of low-threat fear. Results suggest the importance of considering the caregiving environment and context-specific fear in understanding the nature of cortisol reactivity during the toddler years.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Experimental Child Psychology - Volume 142, February 2016, Pages 400-413
نویسندگان
, ,