Watching Eyes effects: When others meet the self

ادراک مستقیم نگاه کردن - یعنی دیدگاه فرد دیگری که به ناظر هدایت شده است - بر طیف گسترده ای از فرآیندهای شناختی و رفتارها تأثیر می گذارد. ما یک پیشنهاد نظری جدید برای ارائه یک گزارش واحد از این اثرات ارائه می دهیم. ما استدلال می کنیم که نگاه مستقیم به ابتدا توجه مخاطب را جذب می کند و سپس پردازش خود ارجاعی را انجام می دهد، به عنوان مثال، پردازش شدید محرک ها در ارتباط با خود. پردازش خود ارجاعی، پردازش اطلاعات ورودی را مدوله می کند و منجر به اثرات تماشای چشم می شود که ما را به چهار دسته اصلی تقسیم می کنیم: افزایش خودآگاهی، اثرات حافظه، فعال سازی رفتار اجتماعی طرفدار اجتماعی و ارزیابی های مثبت دیگران. ما پیش می رویم که اعتقاد به جسم توجه دیگران در درک مستقیم بینظیر جاسازی شده و نگاه مستقیم به قدرت خود ارجاعی است. در نهایت، ما تأکید می کنیم که تأثیرات تماشا چشم تأثیر مثبتی بر شناخت انسان دارد. بنابراین، آنها ممکن است دارای پتانسیل درمانی باشند که پژوهش های آتی باید تعریف کنند.