Bayesian inferences about the self (and others): A review

مغز را به عنوان ارگانی از استنتاج بیزی تقریبی می توانیم به ما در درک چگونگی خود نشان دهیم. ما پیشنهاد می دهیم که بازنمایی های انتزاعی خود دارای یک تابع هنجاری هستند: پیش بینی و بهینه سازی نتایج احتمالی تعاملات اجتماعی. از لحاظ فنی، ما این پیش بینی و بهینه سازی را به عنوان حداکثر رساندن شانس نتایج مطلوب از طریق استنباط فعال انجام می دهیم. در اینجا، سود نتایج می تواند به عنوان عقاید قبلی در مورد دولت های نهایی شناخته شود. بنابراین اقدامات مبتنی بر بازنمودهای بین فردی می تواند به عنوان حداقل تعجب در نظر گرفته شود - تحت اعتقاد قبلی که یک فرد در نهایت با قدرت بالا به پایان می رسد. بنابراین بازنمودهای بین فردی باعث می شود تا تعاملات قابل پیش بینی تر باشد، در حالی که انسجام عاطفی استنتاج بین فردی ارزیابی کننده خودخواهی است. تحریف از خودبستگی به اختلالات عمده روانپزشکی مانند افسردگی، اختلال شخصیتی و پارانویا کمک می کند. بنابراین رویکردی که ما بررسی می کنیم، می تواند مطالعه تحقیقات بین فردی در حالت های پاتولوژیک را عملی کند.