Intentional inference during infants' observational word learning

نظریه های یادگیری کلمه یک مکانیسم توسعه پویایی را پیشنهاد می دهند که در آن نوزادان در یک مرحله زودتر و نشانه های اجتماعی در مراحل بعد استخدام می کنند که نشانه های آماری و ادراکی را در بر دارد، اما هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث انتقال بین دو مرحله می شود. مطالعات اخیر نشان داده است که نشانه اشعار، یادآوری اجتماعی نوزادان را تقویت می کند، تاکید و حتی انکار، سهم توسعه خود را از شناخت تئولوژیک. مطالعه حاضر برای کشف تأثیر استنتاج تئولوژیک بیحرکتی با آموزش کلمات شیرخواران در یک مفهوم مشاهده مونادی انجام شد که در آن آنها تنها شرکت کنندگان بودند و جایی که هیچ نشانه های تنفسی توسط عوامل دیگر ارائه نشد. ما از طرح آزمایشی وودوارد (1998) استفاده کردیم و نوزادان 12 و 17 ماهه را با یک دست یا میله ای که بارها و بارها مکررا در حال نزدیک شدن و لمس کردن یک جفت اشیاء بود، به دو زبانه دو کلمه جدید زدیم. در مرحله آزمایشی، جایی که موقعیت اشیا تغییر می شد، دو انجمن مربوط به کلمه-شی یا تغییر یافت یا خیر. هیچ گونه تشخیص تغییرات برای میله غیر عمدی در هر دو گروه سنی یافت نشد. در مقابل، با عامل دستی عمدی، گروه مسن تر نشان دادند که رابطه مرجع بین برچسب های کلیدی و اشیاء وجود دارد، اما گروه جوانتر به سادگی حساسیت به موقعیت را نشان می دهد. این یافته ها یک بینش مهم در مورد مسائلی مانند نحوه استفاده از استنتاج تئولوژیکی کودکان در یادگیری کلمه و نحوه چندین نشانه در انتقال یادگیری لغات کودک از یادگیری آماری و ادراکی به یادگیری اجتماعی و تعاملی را در بر می گیرد.