Retrospective reflexivity: The residual and subliminal repercussions of researching war

در این مقاله، من بر تجربیات و واکنش های به گوش دادن، تحلیل و نوشتن در مورد این خاطرات فرهنگی آسیب زا تمرکز می کنم. کالینز (1998: 3.35) مشاهده کرده است که "احساسات که توسط مصاحبه کننده یا مصاحبه شونده تجربه می شود، واقعی، مهم و جالب است به عنوان هر محصول دیگری از مصاحبه"؛ احساسات و تجربیات من با محتویات تروماتیک، اعتقاد داشتند. با توجه به بازتابی از گذشته، اکنون متوجه میشوم که این خاطرات فرهنگی تنها محصول تحقیق من نبودند، اما این که چگونه آنها روایت شده و چگونه با آنها برخورد کردم، بخش مهمی از روند تحقیق و در واقع داستانهای خودشان بود. در اینجا سعی میکنم به این نکته اشاره کنم که چگونه این داستانها به عنوان محقق من را تحت تاثیر قرار داد؛ چگونه در مواردی که مخصوصا داستانهای مخرب بود، همچنین زمان لازم برای جذب روایتها، تجسم تجربیات شرکت کننده و توانایی آنها برای داستان چنین داستانهایی را داشتم و از تجربیات گوش دادن به چنین حسابهایی، بهبود یافتم.