Productivity, Social Capital and Perceived Environmental Threats in Small-Island Fisheries: Insights from Indonesia

جوامع کوچک جزیره در کشورهای در حال توسعه به شدت به ماهیگیری وحشی وابسته هستند که نیازهای غذایی و معیشت جوامع را تامین می کنند. دورنماهای این جوامع، ساحلی و اندازه کوچک اقتصاد محلی، تولید شیلات را به شیوه ای که ماهیگیران با سایر اعضای جامعه و تغییرات محیط زیست محلی حساس می سازند، حساس می سازد. این مقاله به بررسی چگونگی سرمایه گذاری اجتماعی و تهدیدات محیطی برای فعالیت های ماهیگیری محلی با بهره وری ماهیگیری با استفاده از داده های جمع آوری شده در جامعه ماهیگیری جزیره کوچک در اندونزی می پردازد. ما برآورد کارایی فنی و استفاده از ظرفیت را بررسی می کنیم و بررسی می کنیم که چگونه این اقدامات مربوط به سرمایه اجتماعی ایجاد شده در اطراف جامعه جزیره است. اثرات تغییرات محیطی که به عنوان تهدیدی برای فعالیت های ماهیگیری محلی در نظر گرفته می شود نیز ارزیابی می شود. ما دریافتیم که ناکارآمدی در تولید ماهیگیری با این که آیا ماهیگیران به اعضای جامعه در خارج از گروه های ماهیگیری خود وابسته هستند یا نه، و اینکه آیا آنها در معرض تهدیدات زیست محیطی قرار دارند، منابع داخلی و خارجی سیستم ماهیگیری، همبستگی دارد. عدم استفاده از ظرفیت موجود برای ماهیگیران که کمک دولت برای تجهیزات ماهیگیری و کسانی که رشد جمعیت و توسعه آبزی پروری را به عنوان تهدیدی برای فعالیت های ماهیگیری خود درک می کنند، آشکار است.