Comparing Contingent Valuation and Averting Expenditure Estimates of the Costs of Irregular Water Supply

ما دو معیار ارزش گذاری احتمالی و هدر دادن هزینه ها را مقایسه می کنیم- برای اندازه گیری تقاضای بهبود قابلیت اطمینان آب در اردن شهری. به طور سنتی، جلوگیری از هزینه ها (یک معیار ترجیحی نشان داده شده) برآورد شده است که بر اساس تقاضای پایین نسبت به ارزش گذاری احتمالی (ارزیابی اولویت اظهار شده) محاسبه شده است. ما یک مدل نظری را برای نشان دادن این رابطه به طور انتقادی بستگی دارد به ادراکات خانوار. در محیط ما، این بینش مهم است، چرا که خانوارها نسبتا پایین اعتماد به نفس در قابلیت اطمینان و کیفیت آب موجود دارند، هرچند که آزمایشات کیفیت آب نشان می دهد که آب مصرفی از دیدگاه میکروبی نوشیدنی است. هدر دادن هزینه هایی که به طور متوسط ​​4 درصد هزینه های ماهانه را به دست می آورند، شامل خرید قابل توجهی از منابع آب غیرمستقیم از فروشگاه های آب یا مخازن، و همچنین هزینه های مربوط به زمان جمع آوری آب، ذخیره سازی و درمان در خانه می باشد. در مقابل، واکنش ارزیابی احتمالی، در حالی که با هزینه های مقابله ای مرتبط است، نشان می دهد که تمایل کمتری برای افزایش قابلیت اطمینان آب از شبکه های برق وجود دارد. ما این عزیمت را از رابطه سنتی بین هزینه های جلوگیری و ارزیابی احتمالی به عدم اعتماد به خانواده در کیفیت آب ارائه شده توسط خدمات اختصاص می دهیم. بنابراین مطالعه ما به شواهد قبلی در ادبیات اضافه می کند که به اهمیت تصورات مصرف کننده در تعیین تقاضا برای بهبود محیط زیست اشاره می کند.