Exploring a Gap between Australia and Japan in the Economic Valuation of Whale Conservation

حفاظت از حیات وحش بخش مهمی از سیاست زیست محیطی است؛ در مورد نهنگ ها، ما باید تعادل بین دو استفاده را در نظر بگیریم: تماشای طبیعت وحشی و نهنگ. این مطالعه یک ارزیابی اقتصادی برای حفاظت از نهنگ ها را با استفاده از داده های آزمایشی انتخابی ترجیح داده شده جمع آوری شده از جمع آوری های ضد نهنگ در استرالیا و ژاپن فراهم می کند. با استفاده از یک مدل منطق مخلوط، ارزیابی اقتصادی بالاتری برای ممنوعیت دزدی دریایی نسبت به اقدامات حفاظتی معمول در استرالیا پیدا می کنیم. علیرغم محبوبیت تماشای نهنگ ها، محدودیت حفاظت از گونه هایی که در طول تورهای تماشای نهنگ مشاهده می شوند، لزوما ارزش ارزیابی را افزایش نمی دهند. در مقابل، ما یک سیاست در نظر گرفته شده در میان ضد دزدی دریایی ژاپن، که در اقلیت هستند و به طور قابل توجهی متفاوت از جمعیت عمومی در شرایط اجتماعی و دموگرافی است. با این حال، حفاظت با تمرکز بر نهنگ ها در معرض خطر افزایش ابزار برای هر دو کشور است. به طور کلی، نتایج نشان می دهد که حتی در میان جمعیت های ضد ویلائی دو کشور تفاوت قابل ملاحظه ای وجود دارد، که نشان می دهد که می تواند یک توافق بین المللی در رابطه با پرورش دزدی دریایی باشد. در نهایت، نتایج یک مدل کلاس پنهان نیز نشان می دهد که سطح تقاضا برای حفاظت از نهنگ در ژاپن می تواند با سطح اعلام استرالیا با اعلام اهمیت حفظ گونه های در معرض خطر و ارائه اطلاعات در مورد نهنگ ها مطابقت داشته باشد.