Improving Environmental Quality Through Aid: An Experimental Analysis of Aid Structures With Heterogeneous Agents

کمک های زیست محیطی در دهه گذشته به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته است. برای افزایش اثربخشی کمک، بعضی از استدلال می کنند که گیرندگان بالقوه باید برای کمک به رقابت بپردازند. ما آزمایشی این گزاره را در برابر درمان پایه آزمایش می کنیم که در آن گروه هایی از عوامل ناهمگن با بهبود کیفیت محیط، کمک می کنند. با استفاده از اولین مکانیسم، کمک بر اساس بهبود کیفیت محیطی توسط هر گروه با پتانسیل گروه های چندگانه دریافت می شود. در مکانیسم دوم، کمک به صورت رقابتی تنها به گروهی اختصاص داده شده است که بزرگترین بهبود کیفیت محیط را آغاز کرده است. به طور شگفت انگیز، متوسط ​​سطح پیشرفت زیست محیطی در یک محیط رقابتی پایین تر از وضعیت موجود است که امکان دریافت چندین آن را دارد. با توجه به این نتیجه، یافته های ما این است که پیشرفت زیست محیطی در پایه پایدار است اما شروع می شود و به سرعت با تکرار در رقابت کاهش می یابد. اگر چه سطح اولیه پیشرفت در حد متوسط ​​در محیط رقابتی بالاتر است، اما این مکانیزم بالاترین واریانس را ایجاد می کند که می تواند به اکوسیستم های حساس فاجعه آمیز باشد. این یافته ها مستلزم این است که کدام مکانیزمی که سازمان تأمین کننده باید از اهداف خاص خود استفاده کند.