Lying opportunities and incentives to lie: Reference dependence versus reputation

آزمایش های اخیر در مورد رفتار دروغ نشان می دهد که فرکانس دروغگو در مورد نتایج کم در احتمال پیش بینی نتایج بالا افزایش می یابد. این یافته در راستای مدل های متشکل از هزینه های دروغین داخلی و هزینه های شهرت خارجی است و برخی از مدل های دیگر را رد می کند، اما برای آزمایش خالص مدل هایی با انحراف از میزان وابستگی مرجع امکان پذیر نیست. برای مقایسه قدرت تفسیری مدلهای شهرت و مدلهای انحراف از دست دادن، ما احتمال ابتلا را که امکان دروغگویی در آن وجود دارد امکان پذیر می کنیم. ما نشان می دهیم که مدل شهرت، پیش بینی می کند که فرکانس دروغین در احتمال اینکه دروغ گفتن امکان پذیر است، کاهش می یابد، در حالی که مدل پیش بینی عقب مانده پیش بینی عقب است. نتایج تجربی ما به شدت از مدل اعتبار پشتیبانی می کند. از دیدگاه کاربردی، نتایج ما نشان می دهد که کاهش احتمال احتمال دروغگویی ممکن است منفی باشد.