Public debt in economies with heterogeneous agents

ما بدهی های عمومی را در تعادل رقابتی بررسی می کنیم که در آن دولت به ترتیب انتقال و مالیات را بهینه می کند و همچنین تصمیم می گیرد که به طور کامل قراردادهای بدهی را اجرا کند. اگر دولت به طور کامل اعمال می کند، نابرابری دارایی در یک تعادل رقابتی بهینه تعریف می شود، اما میزان بدهی های دولت در آن نیست. اگر قراردادهای بدهی خصوصی اجرا نشود، رفاه افزایش خواهد یافت. اصطکاک های قرض گرفتن به دولت اجازه می دهد که اجاره انحصاری را که ناشی از صدور بدهی های عمومی است بدون مواجه شدن با وام گیرندگان خصوصی رقابت باشد. صرف نظر از این که دولت تصمیم به اجرای قراردادهای بدهی های خصوصی می کند، میزان بدهی های اولیه دولت بر تخصیص بهینه ای تاثیر نمی گذارد.