Private sector involvement in urban rail: Experience and lessons from South East Asia

مدل های مختلف رقابت و مالکیت سیستم های راه آهن شهری از اوایل دهه 1990 در شهرهای جنوب شرقی آسیا مورد استفاده قرار گرفته است. مقاله بررسی و طبقه بندی روش های استفاده شده در بانکوک، کوالالامپور، مانیل و سنگاپور. برنامه ریزی، تامین مالی، تهیه، پیاده سازی و بهره برداری از این سیستم ها و زمینه سازمانی برای آنها مورد بررسی قرار می گیرد. تمام سیستم هایی که از بخش خصوصی استفاده می کنند برای توسعه سیستم های اولیه با مشکلات مالی مواجه شده اند. تعصب خوش بینانه در پیش بینی های تقاضا و انتظارات غیر واقعی برای بازپرداخت هزینه های سیستم های سرمایه فشانی، عوامل موثر بوده است. درسهایی که باید یاد بگیرند عبارتند از اهمیت رهبری واضح دولت و ترتیبات سازمانی سازمانی و نیاز به درک بهتر از بهترین شیوه استفاده از بخش خصوصی برای دستیابی به پروژه های راه آهن کارآمد و موثر.