Present at the confusion

در پاییز سال 1990، موقعیت اقتصادی اتحاد جماهیر شوروی تا جایی که دولت گورباچف ​​به دنبال مشاوره و کمک از موسسات مالی بین المللی عمده غرب بود، رو به وخامت گذاشت: صندوق بین المللی پول، سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه، بانک اروپایی برای بازسازی و توسعه و بانک جهانی. از این موسسات مالی و اداری خواسته شد که وضعیت را تشخیص دهند و اقداماتی را برای کمک به انتقال از طرح به بازار پیشنهاد کنند. اصلاحات صنایع صنعتی و صنعتی موضوع اصلی در میان بسیاری از تحلیل هاست. نویسنده این مقاله، از بانک جهانی، در تیم اصلاحات سازمانی مشغول به کار است. با توجه به یادداشت های گسترده ای از مصاحبه های سال های 1990 و 1991 با مقامات شوروی و روسیه، اصلاح طلبان و مدیران شرکت ها، این مقاله به طور کامل تصویری از میزان جابجایی اقتصادی و سیاسی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1990 را نشان می دهد، سیاست های نامطمئن و محیط قانونی در مدیران شرکت ها و ناظران دولتی سعی داشتند کار کنند و ابزارهای گوناگونی و گاه ناامیدکننده که توسط آن افراد در بخش سازمانی تلاش می کردند خود را برای بقا در اقتصاد نوظهور در نظر بگیرند. موضوع مهم این است که تلاش گسترده، اما در نهایت بی ثمر بخشی از اصلاح طلبان شوروی و سپس روسیه برای پیدا کردن یک گام به گام و به حداقل رساندن دردناک برای انجام انتقال از شرکت ها به عملیات بازار است. یک نتیجه از این شکست، برنامه انتقاد خصوصی روسیه بود. نتیجه گیری این است که از نظر اقتصادی به دلایل اقتصادی، سرعت اصلاحات اصلاحی سازمانی، اجتناب ناپذیر است.